شناسهٔ خبر: 25599 - سرویس دیگر رسانه ها
نسخه قابل چاپ

آیا فروزانفر سراغ تصحیح مثنوی رفت؟

نصرالله پورجوادی، استاد فلسفه دانشگاه تهران در دومین جشنواره جایزه بدیع‌الزمان فروزانفر گفت: کتاب «احادیث مثنوی» که استاد بدیع‌الزمان فروزانفر تالیف کرده است، هم برای مولوی‌پژوهان و هم برای محققان و پژوهشگران حدیث، از منابع اصلی و کلاسیک محسوب می‌شود.

به گزارش فرهنگ امروز به نقل از ایبنا؛ دومین جشنواره جایزه بدیع‌الزمان فروزانفر با حضور استادانی چون نصرالله پورجوادی، استاد فلسفه دانشگاه تهران، توفیق سبحانی، مولوی پژوه و تعدادی از هنرمندان، مدیران و کوشندگان گستره فرهنگ و هنر چهارشنبه (12 آذرماه) در تالار موزه هنرهای معاصر برگزار شد.

کتاب‌های فروانفر ماندگار است

در این مراسم نصرالله  پورجوادی طی سخنانی درباره مرحوم بدیع‌الزمان فروزانفر گفت: با آن که هرگز افتخار شاگردی ایشان را نداشتم اما با آثارش آشنایی دارم و بیشتر کتاب‌هایشان را به ویژه در زمینه مولوی مطالعه و در موارد مختلف به آنها رجوع می‌کنم.

پورجوادی با بیان این که تحقیقات و کتاب‌های فروانفر بسیار ارزشمند و ماندگار است افزود: عمده کارهای این استاد در زمینه تصوف و مولانا پژوهی بود و به نظر من جدی‌ترین شخصی که در طی 50 سال گذشته، در زمینه یکی از بزرگان و شعرای ایران‌زمین کار کرده، ایشان هستند.

وی ادامه داد: استاد فروزانفر حتی کتاب‌هایی را که مستقیما مربوط به مولوی نبوده (از جمله محقق ترمذی) اما به نحوی مربوط به مولوی می‌شد نیز مورد بررسی قرار داد.
 
این استاد فلسفه دانشگاه تهران همچنین عنوان کرد: مرحوم فروزانفر هم کارهایی که کرد جدی بود و هم کارهایی که نکرد. بدین معنا کتاب‌هایی که وی در زمینه مولوی به مانند «تصحیح فیه ما فیه»، «احادیث مثنوی»، «قصه‌های مثنوی» و از همه مهم‌تر« شرح مثنوی» انجام داد بسیار ارزشمند و کم‌نظیر است.

وی در توضیح هریک از این آثار گفت: کتاب «احادیث مثنوی» هم برای محققان مولوی و هم برای هر کسی که خواهان آن است در زمینه حدیث پژوهش کند، از منابع اصلی و کلاسیک محسوب می‌شود.

فروانفر برای تالیف قصه‌های مثنوی  کتاب‌های چاپی و خطی را بررسی کرد
 
پوجوادی همچنین درباره کتاب‌ قصه‌های مثنوی که فروزانفر به تالیف درآورده است، بیان کرد: حیرت‌آور است که این استاد نه فقط کتاب‌های چاپی بلکه کتاب‌های خطی (نسخ خطی) را جست‌و جو کرد و چنین اثر باارزشی را بر جای گذاشت.

این مولوی‌پژوه سپس به شرح مثنوی که از دیگر کتاب‌های استاد بدیع‌الزمان فروزانفرست پرداخت و در این‌ رابطه گفت: این شرح در نوع خود بی‌نظیر است؛ چراکه معمولا وقتی کسی می‌خواهد شرح کتابی را تالیف کند، کتابی را از زبان دیگر به شرح در می‌آورد. در حالی‌که فروزانفر کتابی فارسی را به شرح در آورده است و این کار بسیار دشواری است و بر اهمیت کارش می‌افزاید.

فروزانفر سراغ تصحیح مثنوی نرفت

وی سپس در ادامه سخنان خود به کارهایی که فروزانفر نکرده و قابل تامل است اشاره کرد و گفت: استاد بدیع‌الزمان فروزانفر هرگز سراغ تصحیح مثنوی نرفت و این کار جدی و مهمی بود که وی در طی دوران حیاتش انجام نداد؛ چرا که به این نکته پی برده بود که اثری جدی و مهم در زمینه تصحیح مثنوی به دست فردی به نام «نیکلسون» انجام شده و او اگر بخواهد دوباره این کار را انجام دهد باید گامی فراتر از آن بگذارد و این مقدور نیست.

پورجوادی ادامه داد: البته این بدین معنی نیست که نیکلسون در زمینه مثنوی مولانا کار آخر را کرد؛ چراکه با پیدا شدن نسخه قونیه، درِ دیگری بر محققان مثنوی باز شد.
 
باید کتابی درباره استاد بدیع‌الزمان فروزانفر نوشته شود

توفیق سبحانی از دیگر کسانی بود که سخنانش را به نقل کوتاهی از منوچهر مرتضوی  درباره استاد بدیع‌الزمان فروزانفر اختصاص داد و گفت: روزی منوچهر مرتضوی از استاد می‌پرسد که شما چرا با آن همه دانش و اطلاعاتی که دارید به سراغ حافظ نمی‌روید؟ استاد در جواب ایشان چنین گفتند که حافظ رند و کسی است که انسان را از پای در می‌آورد و چنین کاری از عهده من خارج است.

سبحانی در ادامه سخنانش پیشنهادی را به دوستداران و کسانی‌که در محضر استاد فروزانفر بودند داد و گفت: همان طور که بارها گفتم من از کسانی که در محضر ایشان بودند و خاطرات شیرینی از وی دارند، خواستارم که کتابی درباره استاد بنویسند. هرچند افرادی تا به حال این‌ کار را انجام داده‌اند، اما باید کتابی در حد استاد فروزانفر نوشته شود تا شخصیت علمی و کم‌نظیرش به نسل جوان بیشتر شناسانده شود.

در بخش پایانی جشنواره نیز برگزیدگان دومین جشنواره جایزه فروزانفر معرفی شدند و به آنها لوح تقدیری هدیه شد.

پایان‌نامه‌های افرادی چون معصومه غلامی با عنوان «بررسی ترجمه‌ها و شرح‌های اردوی مثنوی معنوی»، سیمین جوادی با عنوان «بررسی تاثیرپذیری مولانا جلال‌الین مولوی از پنچاتنترا و کلیله و دمنه در مثنوی معنوی» و علیرضا اسماعیل‌پور در این همایش جزو سه پایان‌نامه‌ برتر معرفی شدند.

همچنین  از فرزانه اعظم لطفی، زیاد کاووسی نژاد، صدیق‌السادات رجایی‌زاده، لیلی ورهرام، مجید پوراحمد و احمد قائم‌مقامی به دلیل مقالاتی که در زمینه مولانا  نوشته بودند، قدردانی به عمل آمد.

نشر نگاه، پیام عدالت، امیرکبیر، علمی- فرهنگی و دانشگاه تهران نیز از ناشران برگزیده این جشنواره معرفی و از افرادی چون توفیق سبحانی، حسن بلخاری، احمد مسجد جامعی، اله دادی، مجید بادامی و مجید غلامی جلیسه تشکر و قدردانی شد.

در پایان این همایش نیز از 6 کتابی که انتشارات دانشگاه تهران به چاپ رسانیده بود، رونمایی شد که برخی از آنها آثاری چون «مولانا جلال‌الدین بلخی» تالیف استاد بدیع الزمان فروزانفر و «گزیده‌هایی از غرل حافظ به زبان آلمانی» بودند.

نظر شما